Verslag van Zaterdag 1 juli 2006 (geschreven door Frans Bosland en Ine van den Broek-van Hilst) Een prettige bijeenkomst vandaag, ook al omdat Anton en Jaap trakteren wegens hun onlangs gevierde verjaardagen. Bovendien komen twee dames, Ruth Zamir en Wil Weteman, ons werk bekijken, om het tentoon te stellen in de bibliotheek van Zutphen (Broederenkerkplein 2) van 23 oktober t/m 2 december. Gegevens over deze bibliotheek zijn te vinden op www.bibliotheekzutphen.nl Na uitvoerig met een ieder van ons de diverse gemaakte boeken besproken en bekeken te hebben, worden zij én wij steeds enthousiaster en groeien gezamenlijk de ideeën om de tentoonstelling gestalte te geven. We spreken af dat wij per boekmodel zullen bepalen welke boeken het best gebruikt kunnen worden, in combinatie met gedeeltelijk gebonden exemplaren, losse onderdelen, en eventuele foto's van de diverse etappes bij het vervaardigen van het desbetreffende exemplaar. In gedachten en op papier hebben we de tentoonstelling al bijna ingericht! Maar voor het zover is, moeten nog enkele ideeën uitgewerkt worden.
	Fem laat Ruth Zamir losse onderdelen zien en Ine bekijkt met Wil Weteman de map van de website.
	Een uitstalling van door ons gebonden boeken, merendeel volgens de aanwijzingen van Goddijn.
	Om 12.00 uur zijn de belangrijkste punten voor dit evenement besproken en worden de dames "de dijk opgepraat" zodat ze via Kampen het snelste naar huis kunnen rijden en daarmee de wegomleidingen wegens de diverse werkzaamheden kunnen omzeilen. Wij gaan dan verder met het concreet uitwerken van de plannen door allereerst maar eens te inventariseren wat een ieder zoal heeft van de diverse boekmodellen en wat er nog bijgemaakt moet worden. Zo wordt het idee geboren om een doos of kistje te maken voor de Karolingische boeken, om daarmee te laten zien hoe deze boeken vroeger opgeborgen werden. Dan wordt ook duidelijk waarom deze boeken 'tongen' hebben, leren flappen die aan kop en staart boven de sneden uitsteken. Men neemt aan dat die tongen speciaal bestemd waren om de boeken makkelijker uit de kistjes te kunnen pakken. Het bespreken van het hoe en wat voor deze tentoonstelling neemt het grootste gedeelte van deze werkdag in beslag. Aan werken komen we nauwelijks toe, ook al omdat er nog meer te bekijken valt.
	Een tong van een Karolingische band.
	Jopie showt een model van een fotoalbum dat zij gemaakt heeft n.a.v. een exemplaar dat zij onder ogen kreeg. Zij vond dit album zo bijzonder gebonden dat zij ons dit graag wil laten zien. Wat direct opvalt is het feit dat het boekblok uitsluitend op het achterplat vastgelijmd zit, terwijl daarbij een bepaalde breedte langs de rug niet geplakt is. Hierdoor kan het hele boek perfect vlak open geslagen worden. Ook de rug is niet verlijmd en ook niet afgewerkt met gaas of kapitaalband. Alle fotobladen (op twee na) hebben een naar achteren omgevouwen gerild strookje en worden daarmee op het volgende fotoblad geplakt. Het allerlaatste blad heeft geen extra omgevouwen strookje, maar is even breed als de andere fotobladen min de breedte van het omgevouwen gerilde strookje. De breedte van het gerilde omgevouwen strookje hangt af van de voorkeur van de binder, 10 tot 15mm. Het voorlaatste blad is bepalend voor deze bindwijze. De breedte van de omgevouwen gerilde strook is namelijk gelijk aan de dikte van de boekblokrug. Bovendien wordt deze gerilde, omgevouwen strook niet op, maar onder het laatste blad geplakt, en daar waar de strook eindigt wordt een ril gemaakt in het laatste blad. Tot deze ril wordt het laatste blad ingelijmd en op het achterplat van de band geplakt. Langs de rug blijft dus een strook ter breedte van de gerilde strook van het achterste blad onbeplakt. En hierin schuilt het bijzondere van deze bindwijze, want omdat deze strook even breed is als de dikte van het boekblok, kan het fotoboek van links naar rechts plat op de band liggen.
	Frans heeft het 6e boekmodel in leer gebonden. De platten heeft hij zelf gemaakt door kartonnen kokers achtereenvolgens te scheuren, te weken en te koken. Daarna heeft hij de kartonnen snippers fijn gemalen met een verfmenger en een staafmixer.en van deze vezels nieuw karton gegoten volgens de methode van de Japanner Akira Matsumoto, waarover we op de site in januari 2006 vertelden. De platten voelen zacht aan, precies zoals Goddijn bedoelt, volgens Anton. De sneden van het boek heeft Frans eerst bewerkt met stijfsel, om ze vervolgens flink te poetsen tot een glimmend egaal resultaat. Daarna stempelde hij de sneden met een stukje natuurspons, dat hij achtereenvolgens in bruine en blauwe acrylverf doopte.

			Anton bekijkt vol bewondering het boek van Frans. Hiernaast: Detail van gestempelde snede.
	Natuurspons. Het kleine stukje dat Frans gebruikte voor het stempelen.

	van links naar rechts: -stapel gegoten bord,-detail van het bord,-in het bord verzonken touwen (aangegeven met rode cirkel).
	Ine toont hoe je een band kunt watteren. Zij ontdekte deze eenvoudige en snelle watteerwijze bij het slopen van een poëzie-album uit 1930. De borden zijn aan de rugkant met een strookje papier op het linnen geplakt. Het 'watteersel' ligt los tussen bord en linnen, maar wordt door het rugstrookje van papier én de inslagen van het linnen keurig op zijn plaats gehouden.
	Met een strookje papier wordt het plat op het bord bevestigd. Het ‘watteersel’ ligt op het strookje tussen bord en buckram.
	Jopie toont enthousiast de boeken die zij in 'gekruiste structuur' gebonden heeft op de cursus bij Henk Francino, en daarna thuis. Ze heeft alle modellen gemaakt uit het door Francino geschreven instructieboek De Gekruiste-Structuurbinding. (Deventer 1998 -2002. ISBN 90 806412-3-5). Jopie verwerkte daarbij het doorzichtige, gaasachtige PVC-vlies sizoflor, stikkend op de naaimachine over rood fotokarton. Op de bovenste foto's zijn verschillende bindwijzen van de 'gekruiste structuur' te zien. Op de onderste foto een dubbelboek in 'gekruiste structuur'. Links het boekje fraai gesloten met drukknopen. Rechts het dubbelboek open.
	Gekruiste Sructuur boeken van Jopie.
	Hennie laat pas aan het eind van de dag de door haar gebonden gedichtenbundel zien en oogst daarbij veel bewondering voor haar mooie ontwerp en de manier waarop zij de bloem geschilderd heeft met acrylverf op het beige boekbinderslinnen.
	Gedichtenbundel ‘Nabij en Verder’ gebonden en van geschilderd decor voorzien door Henny.